barry-en-jet-naar-malawi.reismee.nl

Dag 5 tot en met 9; van bellenblaas tot kerkdienst

Dag 5
Vanmorgen om 07:15 vertrokken naar het project.... ja mensen... het is inderdaad geen vakantie;)
Fietstaxi genomen voor het eerste stuk, daarna een tijd staan wachten op een minibus waar we nog net in paste. Bij deze bus overstap waren we er getuige van dat een klein vrouwtje een grote brede kerel aan de kant drukte en voordrong door gewoon te gaan zitten terwijl zij er toch echt net aan kwam lopen. De man haalt even zijn schouders op en wacht weer geduldig verder. Wij zijn toch wel van mening dat dit een klein relletje in Nederland veroorzaakt had kunnen hebben.De eerste scheur zit al in Jet haar broek omdat de stoeltjes zo oud zijn dat het ijzer eruit steekt en scherp kan zijn. Na deze rit moesten we weer overstappen en zijn we vervolgens in het volgende minibusje gestapt richting Kauma. Bij de eerst volgende benzinepomp moest er gestopt worden en werd er snel een jerrycan vol gegooid. Nog geen 200 meter verder stonden we midden op de weg stil! De tank was leeg. Echt levensgevaarlijk. De jerrycan werd leeggegoten en ja hoor we konden weer doorrijden. Wat een giller!!

Het was een fijne dag vandaag op het project en we leren steeds iets beter hoe de dingen gaan. Het liedje wat dagelijks door de kindjes uit volle borst wordt gezongen “Jesus is my best friend, you are not alone”, zit al aardig in ons hoofd en is echt te schattig om te zien als ze er gebaren bij maken. Op de groep met de allerkleinste zijn vandaag de kleuren, yellow en green er in gestampt. Instampen, dus het tig keer herhalen van woorden is de manier van les geven in Malawi. Zo ook de maanden van het jaar op de andere groep. Dit gaat als volgt: een kindje wordt aangewezen en moet gaan staan, vervolgens dreunt hij of zij luidkeels het volgende op: “Calendar, I know calendar, January, February, March, April...” Sommige kinderen willen zo graag hun best doen, dat ze aan de andere kant van het terrein te horen zijn.

Na de lunch wederom geholpen met enkele huishoudelijke taken. Het vegen van het klaslokaal en de afwas. Hierbij realiseren we ons steeds meer dat we verwend zijn in Nederland met een stofzuiger en vaatwasmachine. Het vegen wordt gedaan met een bos riet of takken en de vaat in een grote bak. Op zich is dat geen probleem, alleen alles doe je gebukt! En zoals in het vorige blog te lezen viel bevat de vaat meer dan 80 bordjes. Na ongeveer 40 bordjes begin je echt last van je rug te krijgen, terwijl de zorgmoeders vrolijk doorgaan. Respect!

‘S Middags met de oudere kinderen ‘schipper mag ik overvaren’ gedaan. “Shipper may I cross the river” werd luid gezongen, waarna ze als hond of kat naar de overkant renden. Daarna ‘Zakdoekje leggen’ maar dan op hun manier. Hier hebben ze het geleerd als duck and goose. Dit was echt heel erg leuk en gezellig, de kids genoten erg en hebben veel gelachen, dus wij ook.

‘S avonds gekookt voor de andere bewoners en op tijd het stapelbed in want de dag begint vroeg in Malawi.

Dag 6
Zoals de hele week, start de dag met de reis naar het project. We zijn hier meer dan 1,5 uur mee bezig. Dit betekend niet dat we ons dan vervelen want er gebeurd altijd wel wat. Vandaag brak de ketting van de fietstaxi waar Jet op zat, precies onderaan de berg. Dit werd dus lopen, maar onderweg was er alweer iemand die de taak overnam.
Aangekomen bij de opstap van de minibus stond er een man die mee moest met zijn hele handel, lees: een halve winkel aan kleding. We zaten dus weer echt hilarisch opgevouwen in de minibus. Een nadeel van de minibus is dat deze pas vertrekt als deze vol zit. Maar de chauffeurs hebben een manier gevonden om passagiers te lokken zodat ze snel kunnen vertrekken. Ze huren mensen in om plaats te nemen in de bus, zodat deze voller lijkt. Nadat de bus nagenoeg vol is stappen deze mensen uit, krijgen betaald en zodra de laatste passagiers zijn ingestapt vertrek je. Het kiezen van de juiste bus is een sport, want kies je de verkeerde bus dan kan het gebeuren dat je een tijd stilstaat en dus nog later aankomt.

Vandaag begonnen we bij de kleintjes. We hebben de ruimte waar zij verblijven wat opgevrolijkt met slingers meegenomen uit Nederland en daarna ballonnen opgeblazen om mee te spelen. Dit vonden ze enorm leuk en hadden zichtbaar pret en ook al mogen de kinderen ons niet zo noemen, continu horen we “mzungu” om ons heen. Mzungu betekend zoiets als witte man. Ook hebben we weer de kleur “yellow” en “green” geoefend, door dit een enkele malen te herhalen.

Na 1,5 uur weer teruggegaan voor de rest van het programma bij de 2 tot 4 jarige. Tijdens het speelmoment hebben we ook hier ballonnen opgeblazen om mee te spelen en ze waren door de dolle heen. Het spel dat we met de ballonnen bedacht hadden, liep niet helemaal als verwacht maar de kinderen hadden zichtbaar plezier. Elke ballon die knapte werd gevolgd door een luid gejoel door de kinderen. Het leek ons wel zo pedagogisch verantwoord om na het spelen met de ballonnen, de ballonnen te bundelen tot een grote tros zodat er niemand met een ballon naar huis ging aan het eind van de middag.

We hebben vandaag ook in een huisje mogen kijken van een gezin dat op Adziwa woont. We zullen nog even uitleggen wat het project precies inhoudt.

Adziwa is een dagopvang waar kinderen die in pleeggezinnen wonen worden opgevangen. Om het project zijn huizen gebouwd waar de (wees)kinderen bij verzorgers wonen. Het project is verantwoordelijk voor meer dan 90 gezinnen die in de wijk Kauma, een buitenwijk van Lilongwe, wonen. Er wordt ondersteuning geboden aan gezinnen die zorgen voor weeskinderen binnen de eigen familie kringen. De families worden geholpen met het zelf generen van inkomsten door de grote moestuin die achter de dagopvang gelegen is. Zaden, materialen en kennis wordt gedeeld met de vrouwen en mannen die zorg dragen voor 1 of meerdere weeskinderen. Het project genereert zelf ook inkomen door het houden van geiten en varkens. Het maken en verkopen van houtskool (het alternatief voor brandhout) is ook een onderdeel waar de verzorgers aan mee werken.

De kinderen die nog te jong zijn voor de lagere school worden van maandag t/m vrijdag de gehele dag opgevangen. Er zijn 2 groepjes van jonge en de iets oudere kinderen. In totaal zijn het ruim 85 kinderen die begeleid worden door 5 zorg-moeders. De kinderen zijn tussen de 1 en 5 jaar oud. Er wordt voor de kinderen een warme maaltijd gemaakt in de traditionele keuken, waar extra handen zeker welkom zijn. Er zijn kleine speeltuintjes voor de kinderen gemaakt waar de dagopvang regelmatig heen gaat om buiten te spelen. Het project heeft ook een waterput aangelegd waar iedereen water uit kan halen.
De kinderen eten om de dag maïspap en rijst. De kinderen eten dan zelfstandig, ook al zijn ze nog heel jong. Na het eten wordt er opgeruimd en hebben de kinderen weer tijd om te spelen. Hierna worden bijna alle kinderen volledig gewassen en omgekleed. Dit start rond twee uur ’s middags en kost heel veel tijd omdat er ongeveer 40 kinderen rondlopen. Hierna gaan de kinderen soms slapen en soms worden er andere activiteiten gedaan. Dit verschilt per dag. Vanaf 16.00 uur worden de kinderen weer opgehaald om naar huis te gaan.

De vrouw liet haar huisje zien op Adziwa, hier woont zij met haar 7 kinderen, waarvan 2 van haarzelf en 5 kindjes die zij opvangt van familie omdat deze kinderen wees zijn. De vrouw praat vol liefde over haar kinderen en we kunnen merken dat dit project veel betekend voor kinderen die geen papa of mama of beide niet meer hebben.

Aan het einde van de middag hebben we bellen geblazen en ook dit vonden ze echt fantastisch! Het is dan ook een uitdaging om de kindjes erbij te betrekken die zich afzonderen maar hier proberen we heel bewust mee bezig te zijn en aandacht te geven. Sommige kinderen raken echt door het dolle heen en proberen letterlijk met van alles de bellen uit de lucht te gooien. We hebben een aantal keren een kindje duidelijk moeten maken dat het niet de bedoeling is dat wij moeten wegduiken voor zijn schoentje ;)

Op de terugweg met de minibus ervaren dat sommige mensen toch geld aan je proberen te verdienen. Ze verhogen de prijs van de rit. Maar als je vol blijft houden of gepast betaald, geven ze het toch op. De andere passagiers steunen je hierbij of beginnen te lachen wanneer ze het opgeven en het bedrag accepteren.

Dag 7
Vanmorgen uitgeslapen, dat wil zeggen Barry, Jet was weer om 06:15 wakker.
Na het ontbijt zijn we met een tuktuk naar een hotel niet ver van het huis gereden. Hier hebben we even lekker de toerist uitgehangen, drinken besteld, duik in het zwembad genomen en geluncht, even een ontspandag. ‘S avonds gegeten met elkaar, er zijn weer 2 nieuwe vrijwilligers bij, 2 leuke, enthousiaste Noorse meisjes. Dit bekend vanaf nu Engels praten in het huis. Voor degene die Jet kennen, die zullen begrijpen dat dit een behoorlijke uitdaging is en er is inmiddels al een lijstje aangemaakt door de vrouwen in het huis van de ‘grappige/slechte uitspraken’ van Jet! De leukste tot nu toe: “I’m pissing in my pants”, terwijl de tranen over haar wangen biggelden van het lachen.

Dag 8
Zondagmorgen zijn we om 8:15 vertrokken naar de kerkdienst op Adziwa. Toen we aankwamen was de dienst al begonnen. Niet denken dat we te laat waren, want dit was overlegd. We voelde ons ontzettend opgelaten want Ă©Ă©n jongen kwam direct naar buiten toen ze ons zagen, pakte onze tas en begeleide ons naar binnen. Daar stonden 2 goede stoelen en een tafeltje met 2 koude flesjes water erop, terwijl de rest van alle mensen op houten banken zaten. We werden welkom geheten en voorgesteld door James.James is niet alleen de coördinator van Adziwa maar ook de pastoor van de kerk. De gemeenschap werd verteld wat we hier voor een maand komen doen. Hierna moesten we onszelf voor iedereen voorstellen. De dienst wordt gehouden in de ruimte van de dagopvang van de kindjes van 2 tot 4 jaar waar wij door de week zijn. De dienst was enorm indrukwekkend. Er wordt gedanst, gezongen en veel ‘halleluja en amen’ geroepen.

De kindjes lopen af en aan er tussen door en er waren er een paar die ons herkende omdat ze door de weeks ons op het project al hadden gezien. De dienst duurde meer dan 3,5 uur en er werd ons verteld dat we vanaf nu lid zijn van de kerk en dat we elke zondag in de kerk worden verwacht zolang we in Malawi zijn. Hierover zullen we met James nog een klein gesprekje moeten voeren ;)

De saamhorigheid van deze mensen, het klaar staan voor een ander, dit maakte indruk op ons en zorgde ervoor dat we af en toe even wat tranen moeten weg slikken. Ook met het idee waarom dit project hier is neergezet. Als iedereen op de wereld zo vriendelijk zou zijn als deze mensen hier dan zou de wereld er een stuk mooier uit zien, dat is een ding wat zeker is!!

Voor degene die het toiletbezoek teveel informatie vinden kunnen beter even dit stukje overslaan....
Jet moest na de dienst heel nodig plassen en waar zij doordeweeks naar het toilet kan was vandaag gesloten. Daarom ervoor gekozen nu toch maar naar de ‘normale Malawiaanse wc’ te gaan, het gat. Jet had een jurk aan en dit ging allemaal niet zo soepel, Barry, haar wc hulp, toverde een wc-rol uit de tas en ook al is dit totaal niet gebruikelijk dit kwam vandaag mega goed van pas. We hebben ons kapot gelachen en de kindjes erom heen snapte totaal niet waar we nou zo om moesten lachen en waar we moeilijk over deden. Maar echt... die wc’s daar zullen we nooit aan kunnen wennen.

‘S middags even lekker niks gedaan en ‘s avonds zijn we uit eten gegaan. Dit was even fijn en gezellig. Er was een band met live muziek.

Dag 9
Vandaag is het een nationale feestdagen en ons project is gesloten want de kindjes hebben een lang weekend vrij.

Wij hebben uitgeslapen en zijn daarna naar het hotel gegaan voor een dagje zwembad en boekjes lezen.

Er is ons al een aantal keer gevraagd of wij ook foto’s plaatsen. Wij hebben hier goed over nagedacht en hebben besloten dit niet te gaan doen. Aangezien dit geen besloten blog is en we te maken hebben met strikte, zeer begrijpelijke privacy spelregels. Voor de mensen die wel graag foto’s willen zien kunnen we dit altijd regelen wanneer we terug zijn.

Liefs van ons uit Malawi;)


Reacties

Reacties

Dorine

Hee Jetteketet en Barry, voegen jullie mij nog even toe in de adressering? Blijf graag op de hoogte van jullie avontuur!

Heidi

I am pissing in my pants toooo haha!! Geweldig!!
Super leuk Bericht were!! Zet hem op xxx

Theo en Grietie

HĂ© lieverds ,
Geweldig om weer op de hoogte gesteld te worden!
Jullie mogen mij in ieder geval bij thuiskomst de liedjes aanleren voor mijn kids op school. Nog leuker....kom maar bij mij op school dan kunnen jullie ze zelf aanleren! Jullie zijn zo ervaren aan het worden! Geweldig! Wat een prachtig werk doen jullie!
Succes ??

Bart en Henny.

Lieve saampjes,
Wat een prachtige verhalen. Wij genieten volop met jullie mee. Fantastisch. Je engels, Jet, komt goed van pas. Gewoon blijven oefenen en dan gaat het vanzelf.
Zolang je maar niet de grap "Ausfahrt" verteld ;]
Wij kijken uit naar jullie volgende verhaal. Pas goed op jullie zelf en op elkaar. En blijf genieten.
Dikke knuffel van paps en Henny.

Ien

Schatten! Wat een leuk bericht weer! En mooi project hoor! Gaaf om daar aan mee te werken!
Oh Jetje ik hoor je zo praten... Te grappig! Hahaha!
Zet hem op daar!
Dikke kussen

Margriet

Wat leuk om mee te lezen! Ik hoor het je allemaal zo zeggen Jet! Heel veel succes daar! X, Margriet

Han

Schatjes, wat heerlijk om jullie verslagen te lezen.
Ik kan alles zo voor me zien :)
I'm pissing in my pants too! hahaha!
Geniet en wat een toppers zijn jullie! Trots op jullie!
Dikke kus

beppie

Hoi allebei,

Blijf vooral schrijven over jullie belevenissen. Ik lees ze met veel plezier en beleef het op afstand een klein beetje mee. Nog veel plezier met elkaar en met de mensen daar.
ik zie uit naar jullie volgende update.

{{ reactie.poster_name }}

Reageer

Laat een reactie achter!

De volgende fout is opgetreden
  • {{ error }}
{{ reactieForm.errorMessage }}
Je reactie is opgeslagen!