barry-en-jet-naar-malawi.reismee.nl

Dag 14 tot en met 18; Malawi, warm hart of Africa

Dag 14:
Vandaag om 7:30 uur vertrokken met alle vrijwilligers naar Lake Malawi voor 2 dagen.
Onderweg mooie landschappen gezien met veel groen, dit is wel anders buiten het regenseizoen! We hebben dus erg geluk gehad door dit op deze manier zo te kunnen zien. Om niet weer met 7 personen op elkaars lip te zitten, hebben we besloten een eigen logde te huren. Iets duurder, maar een beetje privacy konden we wel gebruiken sinds ons verblijf in het Doingoood huis.
Toen we aankwamen was Jet dolblij want ik had een zwembad gespot. Nadat we waren ingecheckt gauw onze spullen wegbrengen, zodat voordat we door moesten, we nog even snel een duik konden nemen... domper van de dag.... het zwembad was leeg!!!:(
Onze kamer was heel basic en simpel voor onze begrippen maar met een fantastisch uitzicht op Lake Malawi. In de logde zaten geen ramen, maar horren om de insecten buiten de deur te houden dus je kon het geluid van het meer geweldig goed horen. Dit heeft er voor gezorgd dat Jet eindelijk een nacht heeft doorgeslapen omdat er goddank geen hond te bekennen was!! Maar hierover later meer.

Als excursie gingen we met een boot naar een eiland, daar zou een lunch voor ons verzorgd worden bestaande uit vis, rijst en spinazie.
Toen we op het strand aankwamen hebben we onze ogen uitgekeken. Mensen die staan te koken, kleding te wassen, haren wassen, koeien die rondlopen. Vanaf hier op de boot gestapt. Voor jullie beeldvorming, we moesten in de boot klimmen terwijl deze deinde op de golven. Gelukkig allebei droog in de boot gekomen.
Tijdens de boottocht fantaseerde we een beetje waar we terecht zouden komen. Wij dachten, lekker een eiland, lekker zwemmen, liggen etc. Niks was minder waar, het was een eiland met alleen maar rotsen. Heel leuk voor 15 minuten maar hier hebben we met z’n allen 1,5 uur op een paar rotsblokken zitten wachten totdat de maaltijd bereid was. Zwemmen was ook niet echt een optie, het water was heel erg troebel en je kan er bilharzia oplopen (voor verdere info hierover verwijzen wij je door naar Wikipedia). Je begrijpt... iedereen die ons geduld level kent... dit duurde echt 1,5 uur te lang.
De vis was echt heerlijk en verser dan vers konden we hem niet krijgen dat moet echt gezegd worden. Barry is hierna met een gids naar de top van het eiland geklommen om zo van bovenaf het mooie uitzicht te kunnen bekijken.
Daarna hebben we zo vriendelijk mogelijk gevraagd of we weer richting land gingen.
Op de terug weg hebben we een zeearend gevoerd. De gids gooide vanaf de boot enkele visjes, die hij aan een stokje had geregen, in het water en de zeearend pikte deze voor de boot uit het water. Dit was zeer leuk om te zien!
Daarna zijn we met gierende banden meteen door gegaan naar een hotel waar wel een zwembad was daar hebben we vervolgens de hele middag liggen dobberen.
‘s Avonds bij het avondeten werd het keukenpersoneel ineens volop aan het werk gezet omdat er 7 mensen tegelijk moesten eten. En aangezien niet alle ingrediënten aanwezig waren, konden we uit een paar gerechten kiezen. Uiteindelijk prima gegeten.

S’avonds met een drankje op ons privébalkon even ontspannen.

Dag 15:
Vanmorgen om 8:30 uur een village tour gehad in een naburige vissersdorpje. Heel erg leuk om te zien en super enthousiast ontvangen. De kinderen in het dorp vonden het geweldig om op de foto te gaan en zichzelf daarna terug te zien.
Alleen het was bijna echt niet te doen hoe warm het was, dus toen het 10:30 uur was voelde het alsof we al een hele dag er op hadden zitten. Om af te koelen weer naar het hotel gegaan om rond te dobberen in het zwembad. Heerlijk!
Om 15:00 uur weer vertrokken naar het Doingoood huis. Onderweg even een stop gemaakt bij een voetbalwedstrijd. Hier moest Barry natuurlijk even uitstappen om het van dichtbij te bekijken! Ook dit sloeg alles, wat een veld! Nog nooit zoveel kuilen in een veld gezien en de lijnen waren niet met kalk getrokken, maar met een stok. Hij heeft ook nog even gekeken of er nog potentiële versterkingen bij zaten voor FC Utrecht, maar het niveau was bedroevend.

Bij aankomst in het huis kwam er iemand met het geweldige idee om bij de KFC kip te halen. Niet iedereen was hier enthousiast over maar voor ons zeker weten wel natuurlijk. Barry is met 2 huisgenootjes met de vaste chauffeur van de tuktuk naar de KFC gegaan. Wat een bekijks weer om met de tuktuk door de drive through te gaan. Geweldig! En lekker;)

Dag 16:
Vandaag begon even gefrustreerd voor ons beide. De juf wilde ons voor de klas zetten dus we zijn tussen de kinderen gaan zitten en nogmaals benoemd dat wij geen leraren zijn. Ook moeten wij ons vanmorgen weer even enorm aanpassen dat we in Afrika zitten en niet in Nederland. Geen structuur etc. Barry heeft vandaag tuinman Richard weer geholpen met de briketten. 1 briket levert bij verkoop 5 Kwarcha op, dit is omgerekend € 0,0065! Toch maar besloten om eventueel een ander bijbaantje te zoeken in Nederland als dat nodig is. Jet is met de juf naar de kleinste kindjes gegaan en heeft daar het boek van ‘rupsje nooit genoeg voorgelezen’ en kwam terug met een naar poep en plas stinkend shirt omdat de kids allemaal om beurten op schoot wilde zitten.

Er miste vandaag een zak ballonnen uit het kantoortje waar wij onze privé spullen en activiteiten voor de kinderen bewaren. Uiteindelijk zijn de zorgmoeders erachter gekomen dan 2 jongetjes uit hetzelfde gezin ze hadden meegenomen en snel stiekem thuis hebben gebracht. De jongens hebben het toegeven en ze zijn naar huis gestuurd.

Dag 17:
Inmiddels na meer dan 15 nachten in de Doingoood huis te hebben geslapen lopen de moordneigingen richting de honden van de buren op. De hele nacht door is of de ene hond of de andere hond aan het blaffen, geen oordop die hier tegen helpt. Sorry voor alle hondenliefhebbers maar dit moest even benoemd worden;(

Aangekomen op het project een ontzettend leuk gesprek gehad met de directeur van de Adziwa private school. Wat een inspirerend verhaal en wat kan je een hoop bereiken met doorzettingsvermogen en creativiteit. Daarna een uur mogen mee kijken op de school.
We zitten erover na te denken om een gedeelte van het donatiegeld hieraan te besteden aangezien hier het opbouwen van een toekomst start voor de kinderen van de dagopvang. Voor weeskinderen die naar school gaan hoeft geen schoolgeld betaald te worden. Voor kinderen met ouders is dit 50 dollar per jaar. Maar goed het geld moet ergens vandaan komen om alle lasten te betalen. Het idee is eigenlijk om het eerste schooljaar van de kinderen op de project te sponsoren. Hiervan kan de school dan studiemateriaal aanschaffen. Dit idee hebben we met Maartje besproken en Maartje gaat contact opnemen met de directeur. Op deze manier wordt het geld dat gedoneerd is op een duurzame wijze besteed. Ook hebben we besloten om de leerposters, verfspullen en het klokkijken te doneren aan de school omdat op ons gedeelte van het project de kinderen daar echt te jong voor zijn.

De gejatte ballonnen zijn terecht. De jongens hebben ze meegenomen en om de rest van de klas een plezier te doen de ballonnen direct opgeblazen en ze er mee laten spelen, ze vonden het weer prachtig!

Vandaag weer een gesprek met Maartje gehad. Hierin, ook al zijn er heel veel mooie dingen, ook onze frustratie geuit over hoe het gaat.
De handjes worden nog steeds niet met zeep gewassen, terwijl dit wel echt nodig is (denk aan de cholera die uitgebroken is. Ook is de structuur op sommige dagen ver te zoeken, snappen we want het is Afrika, maar wij denken dat als de kinderen op gezetten tijden naar de wc gaan, lees gat in de grond, de schade aan het eind van de dag aan natte kleding, poep en plas op de grond nog iets te overzien. Daarnaast worden wij zeer regelmatig echt een tijd alleen gelaten met de kids. Wij zijn de taal niet machtig en daarnaast hebben ze om het duidelijk uit te drukken echt schijt aan ons, ze luisteren echt niet. Daarom dit punt ook benoemd omdat dit ons de afgelopen dagen echt begon te irriteren.
Maartje heeft aangegeven bovenstaande met James op te pakken. We vinden het erg lastig, maar willen toch dat dit besproken gaat worden. Wel duidelijk aangegeven dat we niet willen dat de huismoeders en juf daar problemen mee krijgen, maar we zijn hier wel voor de kinderen en James heeft om feedback gevraagd. Nou voor degene die ons kennen zullen wij die dan ook niet onder stoelen of banken steken;)

Het is weer dinsdag dus we zijn weer uit eten geweest, geen straf voor ons natuurlijk;)

Dag 18:
Wij zijn niet normaal blij verrast vandaag. Het was een erg leuke ochtend op het project. We hebben vandaag de kindjes op vouwpapier met waskrijt laten tekenen en wanneer dit af was mochten ze naar ons toe komen zodat wij er een hond of een vis van konden vouwen. Daarna nog de oogjes erop tekenen en klaar, dit vonden ze wederom erg leuk. Wij ook natuurlijk (weliswaar de eerste 20, daarna iets minder..)

Daarna zijn we langsgegaan bij de klassen van de Adziwa school. Hier hebben we in verschillende klassen de posters en verfspullen afgegeven. De juffen waren ons zeer dankbaar en hebben ons diverse keren bedankt. Ze hebben beloofd er gebruik van te gaan maken. Doel bereikt!

Het was duidelijk merkbaar dat er in de tussentijd met de zorgmoeders en muf is gesproken door James. De handjes werden met zeep gewassen vandaag, we hebben ze daar dikke complimenten voor gegeven, het water was trouwens zo zwart na het handen wassen dat het ook echt geen overbodige luxe was. We zijn daarnaast de hele dag geen moment alleen gelaten. Erg blij mee en toen we weg gingen ook duidelijk benoemd dat we een leuke dag hebben gehad. Alles verliep een stuk soepeler. Dit was voor ons, de juf en met name voor de kinderen een stuk prettiger.

Vandaag wel iets eerder weggegaan. We vertrekken de morgen tot en met zondag naar Zambia en moeten daar nog een aantal dingen voor regelen en ook willen we de kleurplaten die we mee hebben tig keer kopiëren zodat als wij er niet zijn ze er ook nog wat aan hebben en de kinderen allemaal dezelfde tekening kunnen laten tekenen.
We hebben uiteindelijk een copyshop gevonden en hebben daar maar liefste een uur op 350 kopietjes moeten wachten!! Welcome to Africa!

Vanavond onze tas inpakken voor de safari. Het kan zijn dat er daar ‘s nachts een nijlpaard of olifant naast onze tent staat, maar alles beter dan de blaffende honden van de buren!

Heel veel liefs,
Barry&Jet

Reacties

Reacties

Theo en Grietie

Wat heerlijk snel.....weer een reisblog.... heerlijk lezen!
Dat is een genot!
Als je het allemaal zo leest is jullie hulp maar een druppel op een gloeiende plaat! Wat zullen ze jullie missen wanneer jullie weg gaan!
Diepe bewondering voor de mensen die daar dag in dag uit werken....
Het Corlaercollege heeft in 2017 bij ons op school een sponsorloop georganiseerd voor de bouw/ verbetering van een school in Malawi. Ik weet echter niet welke school daar....misschien die waar jullie zijn?

Lieve schatten....we wensen jullie een goede safari tocht! Hopelijk krijgen jullie mooie dingen te zien!

Dikke knuffels?.... we tellen af....

Bart en Henny.

Wat een prachtige verhalen en wat een verschillen in de wereld. Jullie verzetten goed werk maar wij lezen ook dat er nog een lange weg tegaan is. Alle beetjes helpen. Wij zijn trots op jullie. Geniet heerlijk van de safari [nijlpaarden en olifanten maken wel een ander geluid dan honden] en van elkaar. Dikke knuffel van paps en Henny.

Eva

Wat leuk om elke keer te lezen wat jullie allemaal doen en meemaken! Wat een ervaring is dit. Jullie zien nare/ zielige dingen maar maken ook hilarische dingen mee als ik het zo lees. Jullie verzetten echt goed werk en knap dat jullie aangeven waar je tegenaan loopt. Geniet van de safari. Ik ben benieuwd naar de foto’s als jullie terug zijn.
Liefs Eva

RiRo

Super boeiend om te lezen! Wat een beproeving voor jullie... Zet hem op! Trots op jullie! X

Yuri

Leuk leuk leuk om te lezen de tijd zal wel vliegen denk ik.
geniet en hou er mooie plaatjes en indrukken aan over.
Hou je goed,

MVG Yuri

{{ reactie.poster_name }}

Reageer

Laat een reactie achter!

De volgende fout is opgetreden
  • {{ error }}
{{ reactieForm.errorMessage }}
Je reactie is opgeslagen!