barry-en-jet-naar-malawi.reismee.nl

Dag 23 tot en met 24; het vergeten kind

Dag 23:
31 januari; Wij zijn hier in Malawi ons best aan het doen om een klein steentje bij te dragen aan het welzijn van kinderen, maar zoals sommige van jullie wel zullen weten is Jet erg begaan met de stichting ‘het vergeten kind’, een stichting die 1 week in het jaar centraal staat maar waar het hele jaar door veel goede daden mee verricht worden. 29 januari is deze week weer van start gegaan. Ook in Nederland is er nog genoeg hulp nodig. Dit is de stichting die Guusje Nederhorst heeft opgezet en waar Johnny de Mol ambassadeur van is.
100.000 kinderen in Nederland groeien op in gezinnen met meervoudige problemen. Denk aan verslavingen, leven onder de armoede grens en psychiatrische stoornissen.
Afgelopen jaar hebben zij zich hard gemaakt voor kinderen die in de maatschappelijke- en vrouwenopvang wonen. Dankzij steun hebben zij een petitie kunnen aanbieden. Naar aanleiding hiervan zijn er kamervragen gesteld en is er een motie aangenomen. Vervolgens is staatssecretaris Van Rijn aan de slag gegaan om de positie van kinderen in de opvang te verbeteren.
Dit jaar vragen ze tijdens de Week van Het Vergeten Kind opnieuw extra aandacht voor kwetsbare kinderen. Uit recent onderzoek van Het Vergeten Kind blijkt namelijk dat juist de kinderen die het al moeilijk hebben, minder steun ervaren van volwassenen om zich heen.

Daarom roepen ze vanaf 29 januari iedereen op om lieve berichten te sturen. Want met kleine gebaren van echte aandacht, kunnen zij deze kwetsbare kinderen omarmen en laten zien dat heel Nederland achter ze staat. Dus wanneer je hier achterstaat en er tijd voor over hebt, stuur ze (gratis) een lief bericht. Van alle berichten maken zij één lange supportsjaal.

Check hiervoor onderstaande site:
https://steun.hetvergetenkind.nl/bericht

Vandaag na een leuk weekend weer terug in de realiteit. We hebben weer een gesprek gehad met Christian, de directeur van de Adziwa private school. Hij heeft zijn wensenlijst bij Maartje aangeleverd dus wij hebben morgen ook een gesprek met Maartje ingepland om te bespreken waar wij onze donaties aan kunnen besteden.

Ook hebben we vandaag kennis gemaakt met Kevin, een Keniaan die zich voor 2 jaar vrijwillig in gaat zetten voor Adziwa. Hij gaat onderzoek doen hoe er geld gegenereerd kan blijven worden om het project draaiende te houden. We zullen deze week ook nog even met hem om tafel gaan omdat wij ook graag onze bevindingen met hem willen bespreken.

We hebben samen een schema gemaakt voor de structuur. Dit willen we deze week ook gaan bespreken met de juf en zorgmoeders omdat ons echt opvalt dat de structuur soms ver te zoeken is. In Nederland is die er misschien iets teveel naar ieders zin maar in Afrika en op dit gedeelte van het project naar ons idee echt te weinig of soms helemaal niet.

We hebben af en toe echt wel het idee dat de juf en zorgmoeders ons irritant vinden omdat wij sinds een paar dagen regelmatig, op een nette manier, de juf en zorgmoeders aanspreken op een aantal zaken. Kleine voorbeelden: Als het 10 uur is geweest vragen we of ze de kindjes al hebben laten plassen en wanneer er handjes gewassen moeten worden vragen we om zeep. Ook merkten we dat de kinderen alles van zich afgooien, dus Jet heeft de juf gevraagd een prullenbak in de hoek te zetten. Soms voelt het frusterend en willen we zoveel meer doen maar krijgen we ook het idee dat als we weer weg gaan het gewoon weer gaat als altijd. Maartje geeft aan dat dit veel voorkomt bij vrijwilligers en dat alles heel langzaam en stap voor stap gaat. Zij loopt inmiddels al langer mee en geeft aan dat het echt uiteindelijk ergens toe leidt. Maar wij zijn en blijven Nederlanders en dat duurt ons te lang en maakt het soms frustrerend.
Wel hebben we nu echt besloten in de evaluatie van vrijdag bij James onze inzichten, ideeen en vraagtekens die wij bij zaken hebben te bespreken. En uiteraard zullen we dan ook zeker onze complimenten uiten naar alles wat er gedaan en ingezet wordt!!

Vanuit het project zijn we naar de fruitmarkt gegaan om hier 100 bananen te kopen omdat we de kindjes hierop morgen willen trakteren. Omdat 100 bananen toch wel wat wegen besloten om met de tuktuk naar huis te gaan. Bij het stoplicht stond een jongen te bedelen. Omdat we er een paar extra hadden gekregen, besloten we de jongen een banaan te geven. Eerlijk gezegd hadden we verwacht dat hij niet op een banaan zat te wachten en eigenlijk geld wilde hebben. Niets was minder waar, de banaan werd dankbaar in ontvangst genomen.

‘s Avonds hebben we het vorige blog afgerond en op tijd naar bed gegaan omdat een groot deel van de gedownloade Netflix series op 28 januari zijn verlopen, hoe jammer..... ;(

Dag 24:
Vandaag veel ondernomen op het project. We waren na deze dag ook echt moe.
We zijn begonnen om de tafels schoon te borstelen. Volgens mij zat er meer waskrijt op de tafel dan op de tekeningen van gisteren. Zelfs de huismoeder die aardig wat gewend is, liep binnensmonds te vloeken.
Hierna zijn we naar de kleinste gegaan. We hebben de tekening van Nijntje 50 keer gekopieerd dus iedereen had een eigen tekening. Toen ze af waren heeft de juf op elke tekening de naam van het kindje geschreven. Het is de bedoeling om deze op te hangen in het lokaal. Voordat we weer naar de wat oudere kinderen gingen hebben we 40 bananen gepeld en uitgedeeld aan iedereen. Ze waren hier erg blij mee en binnen een mum van tijd waren alle 40 bananen op.

Doorgegaan naar de andere kindjes. We zijn de uitdaging aangegaan en hebben meer dan 48 handjes geverfd, op het papier gedrukt en daarna gewassen. Wat een mega klus zeg, maar super leuk geworden!!! De juf heeft de namen erbij geschreven en omdat de juf ook niet alle namen kent, moest zij bij een aantal kinderen hierom vragen. Dit verklaard waarom we heel vaak ‘iwe’ horen door de klas wat zoals iets als ‘jij’ of ,hè jij’ betekend. (We hebben zelfs wel eens 5 minuten lang gedacht dat 15 kindjes dezelfde naam hadden). Toen alle handjes erop stonden hebben we ook bij hun de bananen uitgedeeld, ook zij waren hier echt heel blij mee en klonk “thank you Barry, thank you Jet’ keihard door het lokaal.

Omdat we vanmiddag nog een gesprek hadden met Maartje in het Doingoood huis zijn we iets eerder naar huis gegaan. Tijdens het gesprek hebben we het gehad over de evaluatie van het project wat vrijdag plaats zal vinden en over het donatiegeld.
We willen niet het hele bedrag aan 1 project doneren en zijn erg enthousiast geraakt door Christian. Op zijn wensenlijst staat o.a. lesmateriaal en hier worden wij wel echt enthousiast van. Helemaal nadat wij in de klassen hebben gekeken en hebben gezien hoe ze hier mee omgaan. Daarnaast wordt de school niet ondersteund door de Malawiaanse regering omdat het een private school betreft en is steun voor lesmateriaal meer dan welkom. Na het gesprek nog stof tot nadenken meegekregen en dan is het al bijna vrijdag en gaan wij afscheidt nemen van het project!
Dit ook even met Maartje besproken en uitgelegd gekregen hoe dit in z’n werk gaat.

‘s Avonds was het weer tijd voor onze gebruikelijke Doingoood avond. Na unaniem besluit weer bij de Italiaan gegeten waar we ook de eerste week zijn geweest. Weer erg goed bevallen.

Veel liefs, Barry & Jet

Reacties

Reacties

Ad

Top! Goed werk! Succes nog de laatste periode! Alvast goede reis naar Nederland gewenst!

Theo en Grietie

Lieve schatten,
Wat een indrukken ...niet te geloven zeg!
Jullie laatste dagen daar zullen waarschijnlijk nog meer emoties te weeg brengen Heel veel STERKTE toegewenst met het afscheid nemen! Hopelijk zullen ze wat tips en advies die jullie hebben gegeven gaan inzetten.
Lieve schatten, al is de afstand groot tussen ons...we voelen ons ondanks die enorme afstand dichtbij jullie!
Tot gauw......Theo en Ma.
????

Yuri

als ik het zo lees zouden jullie zo weer op vakantie kunnen om uit te rusten van deze werk vakantie :-)
Maar ik hoop dat jullie er iets van mee kunnen nemen naar huis in je hart en in je hoofd,
En dat het je levens inzichten en lessen heeft geleerd.
Sterkte met de terug reis
tot snel.

Yuri.

Beppie

Wat een verhalen en hoe leuk om dit op afstand met jullie mee te beleven.
Zeker weten dat jullie iets van jezelf daar achter laten en wat meenemen voor het leven.
Welkom terug in Nederland straks, zal wel even wennen zijn.

groetjes, Beppie

Arwen

Even een marathon-reisverhalen-lezen gedaan!
Top verhalen hoor, mooie èchte Afrikaanse belevenissen.
Benieuwd naar de mooie Iphone foto`s van de Big 5 ;)!
Geniet nog even van de laatste daagjes en wens jullie een veilige reis terug naar het tegenovergestelde leventje van waar jullie nu zijn :).

Groetjes Arwen

{{ reactie.poster_name }}

Reageer

Laat een reactie achter!

De volgende fout is opgetreden
  • {{ error }}
{{ reactieForm.errorMessage }}
Je reactie is opgeslagen!